بیماری همه گیر کووید- ۱۹ علاوه بر تاثیرات شدید بر اقتصاد جهانی، تاثیرات فرهنگی، اجتماعی و چالش های بسیاری برای بخش گردشگری بویژه گردشگری فرهنگی ایجاد کرده است. محدودیت ها، قرنطینه و فاصله فیزیکی باعث بسته شدن سایت های میراث جهانی یونسکو در بیش از ۹۰ درصد کشورهای جهان شده است که بسیاری از آنها برای بشر قابل توجه هستند. این موضوع همچنین بر معیشت میلیون ها نفر از جمله متخصصان فرهنگی و کارکنان این مقاصد تاثیر گذاشته است.
سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) با ارزیابی تاثیرات فرهنگی اجتماعی بیماری کووید- ۱۹ و همچنین واکنش های گردشگری فرهنگی به بیماری همه گیر، به تغییر رویکرد گردشگران فرهنگی و همچنین مقاصد فرهنگی سراسر جهان اشاره کرده است.
شهرها اولین و متاثرترین مقاصدی هستند که تحت تاثیر همه گیری قرار گرفتند. با این حال، بسیاری از شهرهای دارای گردشگری فرهنگی پیشرفته، ایده های نوآورانه ای ارائه کرده اند تا به گردشگران کمک شود، فرهنگ را در زمینه کووید- ۱۹ تجربه کنند. علاوه بر این، هنگامی که گردشگران در سراسر جهان قادر به سفر نبودند، آنها همچنین شروع به جستجوی تجارب فرهنگی در سیستم عامل های آنلاین از خانه های خود کردند.
برخی توصیه ها برای راه اندازی مجدد و مسئولانه گردشگری فرهنگی شامل موارد ذیل است:
ارتقای همکاری برای تقویت آینده گردشگری فرهنگی
سازمان جهانی گردشگری برای مبادله و یادگیری شیوه های خوب از یکدیگر، بر همکاری فرهنگ و گردشگری، تقویت اقدامات ایمنی و یافتن رویکردهای مشترک مطابق با مقررات مرتبط با بیماری کووید برای کمک به بهبود اعتماد گردشگران تاکید دارد. علاوه بر این، سازمان جهانی گردشگری به همکاری بین هنرمندان، کارشناسان فرهنگی، جوامع محلی، بخش خصوصی و سازمان ها برای چشم انداز مشترک برای توسعه و افزایش رقابت در مقصد فرهنگی اشاره کرد.
حمایت از توسعه فرهنگ در مقصد
محصولات و تجربیات فرهنگی برای مقاصد فرهنگی، مزیت های رقابتی و هسته اصلی راهبردهای بازاریابی هستند. بنابراین، تقویت نقش فرهنگ در یک مقصد، توسعه گردشگری در آن منطقه را تقویت می کند. UNWTO در زمینه گردشگری بین المللی محدود، مقاصد فرهنگی را تشویق می کند تا تمرکز خود را به سمت گردشگران داخلی و جوامع محلی بگذارند، تجارب گردشگری فرهنگی را متنوع کنند و گردشگران داخلی را به کشف فرهنگ محلی، میراث و صنایع خلاق سوق دهند.
تقویت احیای تجارب شهری و روستایی
گردشگری شهری را میتوان از طریق فرهنگ، با استفاده از تنوع فرهنگی و خلاق محلی برای تقویت کارآفرینی و نوآوری و جذب سرمایه ارتقاء داد. علاوه بر این، در این مدت، گردشگری روستایی نیز باید ارتقاء یابد زیرا برای رعایت فاصله فیزیکی مطلوب است و به پراکندگی جریان گردشگری کمک می کند. طبق UNWTO، گردشگری در مناطق روستایی شانس بیشتری برای بازیابی دارد، زیرا گردشگران به مکان های کم جمعیت تر علاقه بیشتری دارند و می توانند فرهنگ محلی را تجربه کنند. UNWTO همچنین ارتباط بین مناطق شهری و روستایی را برای ایجاد تنوع در محصولات گردشگری فرهنگی تقویت و از توسعه متقابل دو منطقه حمایت می کند.
بهبود منابع انسانی از طریق تحول دیجیتال
هر دو بخش فرهنگ و گردشگری باید مهارت های نیروی کار را آموزش و بهبود دهند تا به آنها در استفاده از فناوری های جدید کمک و همچنین مهارت های خود را در تنظیم خدمات مشتری به اقدامات جدید بهداشتی به روز کنند. ارتقای ظرفیت منابع انسانی به مقصد کمک می کند تا یک نیروی کار مقاوم ایجاد شود.
مهار فناوری برای افزایش رقابت
UNWTO همکاری با شرکای رسانه ای و فناوری را برای ارائه آنلاین تجارب گردشگری فرهنگی و دستیابی به گردشگران بیشتر تشویق می کند. تجارب واقعیت مجازی یا برنامه هایی که به گردشگران امکان می دهد با خیال راحت گردشگری فرهنگی را تجربه کنند، ابتکاراتی هستند که مقصد فرهنگی می توانند از آنها استفاده کنند.
ارتقای گردشگری مبتنی بر جامعه از طریق میراث زنده
براساس UNWTO، این همه گیری فرصتی برای بازنگری و مرور تجارب گردشگری مربوط به زندگی در میراث فرهنگی و تغییر شکل این تجارب گردشگری به روشی جامع و پایدار است. بنابراین، نیاز به افزایش آگاهی در مورد اهمیت جوامع و دست اندرکاران فرهنگی و میراث زنده برای توسعه پایدار گردشگری وجود دارد.
مطالب مرتبط:
