مرکز آمار ایران گزارش کرد: در بهار ۹۸، بیش از ۱۰۲ میلیون سفر انجام شده که ۴۶ درصدِ آن، با اقامت شبانه و ۵۴ درصد بدون اقامت شبانه بوده است. ۶۰ درصد این سفرها که با اقامت شبانه بوده با هدف دیدار دوستان و بستگان انجام شده است. ۷۴ درصد اقامت ها در خانه بستگان و آشنایان بوده، ۹ درصد هم در ویلا و آپارتمان های اجاره ای ثبت شده است و هفت درصد مردم هم در جریان سفر در خانه و ویلای شخصی اقامت داشته اند. این بین، سهم چادر و کمپ شخصی و اقامتگاه های عمومی مثل مهمانپذیر و هتل آپارتمان هر یک فقط سه درصد بوده است.
در ایران بیش از ۱۱۰۰ هتل وجود دارد که طبق اظهارات رئیس هیات مدیره جامعه هتلداران، در دوران کرونا میانگین حدود ۱۰ درصد ظرفیتشان تکمیل شده بود، ضمن این که در بیشتر شهرها از جمله مشهد، بیشتر از نصف هتل ها تعطیل شده اند. با این وجود، هتل ها که طولانی ترین رکود و بیکاری را تجربه می کنند، در مهر ۹۹ از ۳۰ درصد افزایش قیمت ها خبر دادند و حالا هم که نرخ ارز دچار نوسان شده و مذاکراتی برای بازگشایی مرزها به روی گردشگران خارجی و صدور ویزای توریستی صورت گرفته، از تغییر قیمت ها و تعیین نرخ ارزی برای مسافران خارجی که هنوز برای سفر به ایران محدودیت و تردید دارند، سخن می گویند.
جمشید حمزه زاده درباره مناسب سازی قیمت هتل ها و گرایش بیشتر مردم به اقامت در خانه خویشاوندان و دوستان، کمپینگ و خانه های اجاره ای در مقایسه با آن، طبق داده های مرکز آمار اظهار کرد: قیمت هتل ها متاثر از عرضه و تقاضا است، ضمن این که گاهی تخفیف هایی هم داده می شود. ولی نمی توانیم قیمت ها را پایین تر یا بیشتر از نرخ مصوب ارائه دهیم. اخیرا هم بررسی هایی را درباره تعیین «نرخ کف» برای هتل ها آغاز کرده ایم. در ضوابط قبل فقط نرخ سقف را تعیین می کردیم که باعث شده بود برخی ۷۰ درصد روی این قیمت تخفیف بدهند و قیمت شکنی (Dumping) و ارزان فروشی کنند. با این کار فقط به کیفیت خدمات لطمه می خورد.
او افزود: ما باید سرمایه گذاری را درنظر بگیریم، نباید شرایط طوری باشد که سرمایه گذاری در این بخش تضعیف شود. بنابراین درحال بررسی موضوع تعیین «قیمت کف» هستیم.
او در پاسخ به این باور عمومی که قیمت هتل را گران می داند، اظهار کرد: قیمت هتل برای مهمانان داخلی باید متناسب سازی شود، این قیمت ها حتی متناسبِ مهمانان خارجی نیست. درباره این موضوع هم فکر کرده و مطالبه خود را با وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در قالب نامه ای مطرح کرده ایم. درخواست ما تعیین نرخ به صورت ارزی و ریالی است.
حمزه زاده با بیان این که برای هر قشر و با هر نوع سلیقه ای در کشور هتل وجود دارد و اینطور نیست که تمام هتل ها گران باشند، در پاسخ به این سوال که آیا نرخ اقامت در هتل مناسب دهک های پایین تر و طبقه کارگر است؟ افزود: طبیعی است که حقوق کارگری متناسب با اقامت در هتل چهار یا پنج ستاره نیست، ولی ما به نسبت همه طبقه های اقتصادی و اجتماعی در کشور هتل داریم. حتی تمام سازمان ها و وزارتخانه ها مهمانسراهایی دارند که قیمت یارانه ای می دهند و کارمندان و کارگران می توانند از این مراکز استفاده کنند. از سویی، بومگردی ها هم قیمت های مناسبی دارند، هتل های دو و یک ستاره یا مهمانسراهای ایرانگردی و جهانگردی هم وجود دارند که از نظر بهداشتی به مراتب بهتر و البته ارزان تر از برخی اقامتگاه ها هستند.
او درباره علت گرایش بیشتر مردم به خانه های اجاره ای در مقایسه با هتل و تاثیر قیمت بر این انتخاب اظهار کرد: اتفاقا قیمت این خانه های اجاره ای در برخی نقاط کشور، گران تر از هتل است. در زمان شلوغی سفر قیمت آن ها چندبرابر گران تر از اجاره یک اتاق هتل می شود. پس گرانی عامل اصلی مراجعه نکردن مردم به هتل نیست، بلکه نبود آزادی و یا به عبارتی وجود برخی محدودیت ها در هتل باعث می شود مردم به اجاره خانه بیشتر گرایش پیدا کنند؛ خانه های غیربهداشتی که نظارتی هم نمی شوند و در برخی مواقع دو برابر یک اتاق هتل قیمت می دهند.
حمزه زاده درباره ارزی شدن قیمت ها گفت: با توجه به نوسانات ارزی، قیمت هتل ها برای مهمان خارجی مثل بر باد دادن سرمایه ملی است، حتی خارجی ها از این قیمت ها متعجب می شوند و مسخره می کنند. باید نرخ ها برای مهمان خارجی مناسب سازی شود.
مطالب مرتبط:
