سرمایه گذار در راه خانه پدری جلال
بعد از تبریک هایی که برای کاربری جدید «خانه پدری جلال آل احمد» داده شد و دبده و کبکبه ای که متولیان وقت میراث فرهنگی برای انتخاب خانه «باستان شناسان» در خیابان خیام، کوچه کارکن اساسی داشتند و افتتاحیه ای که برای آن گرفتند و حتی یکی دو روز در هفته تا چند ماه خانه را برای فعالیت باز نگه داشتند، سرانجام صداها خوابید و به نتیجه نرسیدن طرح، خانه را از هر فکر و ایده ای خالی کرد؛ مدتی بعد حرف از تبدیل خانه به پاتوق معتادان، خوابگردها و تبدیل مکان به زباله دانی بود و در نهایت خبر رسید که خانه را یک قاچاقچی قرق کرده و حتی چند باری هم شده که معتادانی را در حال کندن در چوبی و قدیمی خانه از این بنای تاریخی دور کرده اند.
با این وجود متولیان صندوق احیا معتقدند که براساس قانون، حفاظت از این بنای تاریخی تا قبل از واگذاری کامل به بهره بردار بر عهده میراث فرهنگی استان تهران بوده، اداره کلی که متولی آثار تاریخی پایتخت است. اما به نظر می رسد آنها در این زمینه خوب عمل نکردند تا سرانجام با ورود یک سرمایه گذار که صندوق احیا آن را کاربلد می داند، امید به ساماندهی این خانه تاریخی زیادتر شده است.
طرحی ویژه برای احیای خانه ای که روزی قرار بود باستان شناسان را صاحب خانه کند
سیده محبوبه کاظمی دولابی، سرمایه گذار برنده شده در مزایده این بنای تاریخی که خود را یک «دغدغه مند کاربلد» در حوزه میراث فرهنگی می داند و نه یک سرمایه گذار، از طرحی ویژه برای احیای این بنای تاریخی و معرفی آن در سطح ملی و بین المللی خبر می دهد.
او با اشاره به اینکه در دو هفته آینده این بنای تاریخی را تحویل می گیرد، می گوید: با توجه به کاربری تعیین شده برای این بنا از سوی صندوق احیا که فرهنگی، هنری و آیینی است، طرح مرمت، احیا و بهره برداری خود را ارائه داده ایم. در واقع جنبه گردشگری را در کنار جنبه های فرهنگی، هنری و آیینی برای این بنای تاریخی پررنگ کرده ایم.
او یکی از اهداف مهم خود در احیای خانه پدری جلال را معرفی ملی و بین المللی این مکان به بهترین شکل بیان می کند و می افزاید: در این راستا تلاش می کنیم با مطالعات تاریخی، پیشینه بنا و شخصیت های برجسته آن از جمله حاج سیداحمد طالقانی، جلال آل احمد و شمس آل احمد را به ایرانیان و جهانیان معرفی کنیم.
کاظمی با اشاره به درک حساسیت ها و دغدغه مندی میراث دوستان نسبت به سرنوشت این بنای تاریخی اظهار می کند: برخی صرفا دغدغه میراث فرهنگی را دارند و فقط گله می کنند اما دغدغه مندی به تنهایی کافی نیست بلکه ما نیازمند افراد «دغدغه مند کاربلد» هستیم. در این راستا نباید نقش دولت و وزارتخانه میراث فرهنگی و صندوق احیا را نادیده گرفت. مرمت و احیای خانه پدری جلال پروژه سنگینی است و نباید سنگینی آن تنها بر دوش سرمایه گذار باشد.
او با تاکید بر اینکه کسی که در شرایط فعلی اقتصادی و فرهنگی در حوزه میراث فرهنگی سرمایه گذاری می کند، دغدغه این حوزه را دارد، ادامه می دهد: اگر هدف ما انتفاع اقتصادی بود، باید بدنبال حفظ سرمایه و حضور در سایر بازارهای سرمایه می رفتیم، اما دغدغه ما حفظ میراث فرهنگی است و به این حوزه ورود کرده ایم. بنابراین موضوع انتفاع اقتصادی در احیای خانه پدری جلال منتفی است، بلکه می خواهیم یک حرکت تاثیرگذار فرهنگی داشته باشیم.
او با تاکید بر اینکه دلسوزان فرهنگی و متولیان امر باید مسئولیت صددرصدی خود در این حوزه را بپذیرند، بر لزوم حمایت پررنگ دولت و میراث فرهنگی بر احیای این خانه تاکید می کند.
خانه پدری جلال از جمله آثار تاریخی و فرهنگی دوره قاجار و متعلق به آیت الله حاج سیداحمد طالقانی از علمای معروف و متنفذ تهران است. این خانه در زمان خود به محلی برای اجتماع علما و روحانیون تهران و مکان برگزاری جلسات سری علیه سیاست های سرکوبگرانه استبداد رضاشاهی تبدیل شده بود. مجالس روضه خوانی و تلاوت قرآن و مراسم عزاداری توسط هیئت های مذهبی هم جز برنامه های عادی این خانه بشمار می رفت. این بنای تاریخی در سال ۱۳۰۸ به شکل اساسی بازسازی شد. جلال آل احمد در سال ۱۳۱۰ یعنی در سن ۸ سالگی به این خانه نقل مکان کرد و تا ۱۷ سالگی در آن حضور داشت . مهر ۸۳ این بنای تاریخی بعنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد.
سال ۸۵ سازمان میراث فرهنگی وقت، خانه را تملک کرد تا پس از مرمت، به نحو شایسته ای بهره برداری شود. اما تعریف کاربری اشتباه برای بنا باعث شد با وجود چند بار فراخوان جذب سرمایه گذار، کسی حاضر به احیای آن نباشد، تا سرانجام سال ۹۱ به عنوان «خانه باستان شناسان ایران» افتتاح شد، اما حتی این عنوان نیز نتوانست حیات را در این خانه جاری کند، تا امروز که این بنای تاریخی، براساس گفته سرمایه گذارش، قرار است کاربری فرهنگی، هنری و آئینی به خود بگیرد.
مطالب مرتبط:
