شهر باستانی فاناگوریا توسط استعمارگران تیان در حدود سال ۵۴۳ قبل از میلاد تاسیس شد و به یک مرکز تجارت یونانی بین سواحل مایوت ها و سرزمین های جنوب قفقاز تبدیل شد. در دوره سوم کاوش های باستان شناسی در این منطقه، یک انبار سکه کشف شد. هنگامیکه باستان شناسان درباره تخریب ناشی از آتش سوزی در این شهر باستانی تحقیق می کردند، به یک آمفورا (نوعی کوزه) برخوردند که حاوی ۸۰ سکه مسی بود.
کاوشگران معتقدند دفن شدن این انبار می تواند با حمله ترک ها یا هون ها و آتش زدن قسمت هایی از شهر توسط آنان مرتبط باشد. ساختمان های مسکونی، کارخانه های تولید نوشیدنی و ساختمان های عمومی در آتش نابود شدند و مقدار زیادی خاکستر، دوده، قطعاتی از چوب سوخته و بقایای ظروف شکسته در آمفوراها یافت شدند که متعلق به قرن ششم بودند.
پروکوپیوس قیصریه ای، مورخ بیزانسی عنوان می کند: «کپا و فاناگوریا توسط بربرانی که در سرزمین های همسایه زندگی می کردند، غارت و نابود شدند.» برخی از کاوشگران وقایع توصیف شده توسط پروکوپیوس را با هون های عشایر مرتبط می دانند.»
در روایتی دیگر، طبق یادداشت های پروکوپیوس تخریب شهرهای کپا و فاناگوریا در اواسط قرن ششم اتفاق افتاد که با فرار قوم آوار به تنگه بسفر در ترکیه امروزی مصادف بود. مطلبی درباره این واقعه را میتوان در کتاب «تاریخ کلیسا» نوشته اواگریوس اسکولاستیکوس پیدا کرد. در این کتاب گفته شد ترک ها در دهه ۵۷۰ میلادی در تنگه بسفر ظاهر شدند.
ولادیمیر کوزنتسوف از آکادمی علوم روسیه گفت: «با توجه به ترکیبات گنج میتوان تعیین کرد که چه پولی در بازار داخلی بسفر در قرن ششم استفاده میشده است.»
با بررسی دقیق سکه ها مشخص می شود که آنها عمدتا استاتورهای مسی متعلق به پادشاهان بسفر در اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم میلادی هستند.
آخرین ضرب سکه های بسفری در حدود سال ۳۴۱ میلادی بود. با وجود این، انبوهی از استاترهای ساخته شده از آلیاژ ارزان قیمت سرب و مس همچنان در بسفر به مدت چند قرن در گردش بودند، در حالیکه نقش پول «ارزشمند» را طلای بیزانس بازی می کرد.
مطالب مرتبط:
