فصل جدید گردشگری
اینکه بگوییم تا چه زمانی این فضای پاندمیک ادامه دارد زود و نظری نسنجیده است؛ اما از این طرف هم که بگوییم مردم چه زمانی خود را با شرایطی که تغییر ایجاد کرده، وفق می دهند بسیار دشوار است. نزدیک به یکسال می شود که تمامی کشورها اعم از ایران از مزایای گردشگر و گردشگری محروم مانده اند. در این مدت بسیاری از کسب و کارها زمان خوبی را برای برنامه ریزی و اهداف سازمانی خودشان سپری کردند. برای برنامه هایی که شاید هیچ وقت زمان کافی برایش نمی گذاشتند و حتی به آن ها فکر هم نمی کردند. از تمامی معایب و ضررهای این بیماری که بگذریم نمی توان از اندک نکات مثبت و شفافی که برای مشاغل گره خورده با گردشگری داشت غافل شویم. نمی توانیم پیش بینی کنیم در اولین سفری که بعد از کوچ کرونا می رویم با چه چیزهایی مواجه می شویم اما می توانم این را بگویم که هیچ زمانی را برای هتل ها، فضاهای اقامتی، تورها، راهنمایان گردشگری و …. بهتر از این زمان یکساله متصور باشم تا بتوانند برنامه های خود را پیاده سازی کنند. برای دیدن برنامه ها باید صبر کرد؛ اما روندی که بسیار به آن اطمینان دارم داشتن برنامه ای است که همه برای آن وقت گذاشتند و از همین رو می توان گردشگری را جدیدتر، پویا تر و امیدوارانه تر از قبل تجربه کرد.
گردشگری به یک فعالیت بزرگ جهانی تبدیل شده است و برنامه ریزی برای آن به عنوان یک نوعِ تخصصی از برنامه ریزیِ توسعه در حال ظهور است.
“همه چیز باید تغییر کند: مشاغل گردشگری به آینده ای سبزتر می نگرند”.
هواپیما در آسمان، هتل های خالی و جاذبه های خالی از سکنه وجود ندارد: با توقف جهان، گردشگری یکی از صنایعی است که بیشترین آسیب را از همه گیری کووید-۱۹ دریافت کرده است. طبق اعلام سازمان جهانی گردشگری، ورود گردشگر بین المللی در سال جاری در مقایسه با سال ۲۰۱۹ می تواند ۸۰ درصد کاهش یابد و بیش از ۱۰۰ میلیون شغل در معرض تهدید قرار دارند.
این اتفاقی ویرانگر است؛ اما فرصتی بسیار لازم برای درون نگری را نیز فراهم می کند. “همه چیز باید تغییر کند”. این فرصتی است برای همه، از تابلوهای گردشگری گرفته تا گردانندگان تور برای بازنشانی و بررسی چگونگی اوضاع بهتر، برای کره زمین، برای جوامع محلی و برای مسافران.
من معتقدم هدف ما فعالان گردشگری بایستی تجدید دوباره حیات در شهرها باشد. در واقع ما باید برای اقامت طولانی تر، بازدید كنندگان را جذب و گردشگری آهسته را تشویق کنیم. همه چیز نمی تواند به وضعیت گذشته برگردد و این فرصتی برای تغییر قوانین است.
اتفاقات اخیر نشان می دهد که بازار داخلی بسیار عصبی است؛ بنابراین ما در ابتدا بر گردشگری داخلی بایستی متمرکز شویم. آنچه مورد نیاز است مدیریت مقصد برای بازسازی کندتر گردشگری و راضی نگه داشتن ساکنان، بازدیدکنندگان و مشاغل وابسته به گردشگران است و این یک عمل کاملا متعادل کننده است.
برخی از پیشرفت های انجام شده در زمینه گردشگری پایدار در ابتدا برعکس خواهد شد. با فرار از حمل و نقل عمومی و اقدامات بهداشتی که منجر به استفاده بیشتر از پلاستیک های یکبار مصرف می شود.
با این حال، بسیاری از گردانندگان تور معتقدند که همه گیری کویید-۱۹ توانسته تغییر مثبتی در رفتار مشتری ایجاد کند. در این دوره از خواب زمستانی فواید طبیعت و آب و هوا را دیده ایم. مردم وقت اندیشیدن داشتند. من فکر می کنم مشتریان از تأثیر سفر بر محیط و جوامعی که بازدید می کنند بیشتر آگاه خواهند بود و انتخاب هایشان با در نظر گرفتن بیشتری انجام می دهند.
تمرکز مجدد بر سفرهای آهسته از جمله سفرهای قطار و دوچرخه سواری و همچنین حفظ تجارب محلی تا آنجا که ممکن است و ارائه عزیمت بیشتر در مقصد، بخشی از برنامه های پس از کووید-۱۹ است.
مردم دوباره سفر می کنند، ما هنوز نمی دانیم چه زمانی. اما این فرصت را داریم که از این تنظیم مجدد استفاده کنیم تا آگاهی بیشتری در مورد چگونگی پیشرفت خود به عنوان یک جامعه، سفر گسترده تر داشته باشیم.
مکان و نحوه سفر ما باید تغییر کند. از طرفی هزینه پروازها به طور طولانی مدت افزایش می یابد. اما مهمترین عامل برای گردشگری پایدار پروازهای بسیار کمتری است. اکنون ممکن است شاهد بازگشت به تعطیلات طولانی تر و با دفعات کمتر، با صرف زمان بیشتر برای شناخت یک مکان باشیم.
هر اتفاقی که بیفتد، سفر بعید به نظر می رسد مانند روزهای قبل از دوره کرونا باشد. صنعتی که به دلیل انعطاف پذیری خود شناخته شده است، با انطباق با یک بازار جهانی ناشناخته راهی جدید برای پیشرفت پیدا خواهد کرد، اما پیش بینی اینکه آیا پایداری می تواند در قلب یک مدل جدید گردشگری باشد، پیش بینی سختی است.
گردشگری کوچکتر خواهد شد و به همین ترتیب پایدارتر. پروازهای کمتر به معنای کاهش کربن تولیدی، مهمان کمتر به معنای اتلاف کمتر است و حداقل در ابتدا تمرکز بیشتری روی بومی گرایی وجود خواهد داشت.
و اما باید دید چگونه ماهیت محصول تغییر می کند. اگر می خواهیم گردشگری را دوباره طراحی کنیم، این بهترین فرصتی است که برایمان پیش آمده است.
در حالی که سفر در مقیاس بزرگ یکی از آخرین وجوه جامعه عادی برای بهبودی از بیماری همه گیر ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ است، اما گردشگری داخلی اولین نشانه های آن خواهد بود. با کاهش قفل و محدودیت های فاصله اجتماعی، گردشگری داخلی قرار است نقشی حیاتی در بازسازی اقتصاد داشته باشد و به عنوان شاخصی برای سلامت و امنیت عمل کند.
در پساکرونا سفرهای داخلی حلقه نجات این صنعت است. صرف نظر از اینکه مبارزه با کووید-۱۹چقدر موفقیت آمیز باشد، سفرهای بین المللی برای مدتی آفلاین خواهند بود. اگر هتل ها زنده بمانند، رزرو و درآمد باید از بازار داخلی تأمین شود.
همجواری با امکانات پزشکی باعث می شود گردشگران در مسیری که مایل به پیمایش هستند بازنگری کنند و در بیشتر موارد افزایش تقاضا برای گردشگری داخلی را تحت تأثیر قرار می دهند. اگر روند بسته مرزهای بین المللی ادامه یابد، این امکان وجود دارد که افراد به سادگی چاره دیگری نداشته باشند. فرصت های برجسته در مقابل مشاغل واقعاً گوش دادن به صدای مشتری و مشاهده رفتار آنها قرار دارد. ارسال پیام مناسب به مشتریان بالقوه و استفاده از ابزارهای بازاریابی برای ارتقاء ارزش گردشگری داخلی بسیار مهم است. این باید به گونه ای انجام شود که لحظات نوستالژیک یا هیجان کشف زیبایی های پنهان کشورشان را تجربه کنند.
حال این سوالات در ذهن تداعی می شود:
انگیزه مردم بعد از برداشته شدن محدودیت ها برای سفر چقدر خواهد بود؟
بعد از این دوران مردم از نظر مالی چقدر توانایی سفر دارند؟
مسافران چه انتظارات و ترجیحات جدیدی دارند؟
هتل ها چه نوع مسافرانی را باید هدف قرار دهند؟
هتل ها چگونه باید به بازاریابی مسافرتی داخلی نزدیک شوند؟
من معتقدم هتل ها باید با ارائه پیشنهادهای خود برای مسافران، خلاق و منعطف باشند. موفقیت می تواند به این بستگی داشته باشد که چگونه آنها میهمانانی را که قبل از سفر تحت فشار و استرس زیادی قرار داشته اند، برای خود مهیا کنند.
با توجه به قیمت و ایمنی در مورد پروازها، انتظار می رود در آینده بسیاری از روشهای سفر متناوب و انواع سفرهای جایگزین مانند سفرهای جاده ای را مشاهده کنیم.
سوال اینجاست تا چه حد فعالان گردشگری ما می توانند با برنامه ریزی و مهارت در جذب میهمانان نقشی اساسی داشته باشند؟
در حقیقت موقعیت و تجربه یک عامل عظیم برای برخی از مسافران خواهد بود.
ممکن است بسیاری از افراد پس از یک دوره بی نظمی در زندگی خود به دنبال بسته های شادی و سرگرمی باشند. فعالان گردشگری و توراپراتورها باید فرصت هایی را که برای ارائه این نوع تجربه فراهم می کنند، در نظر بگیرند. گردشگری ساحلی بشدت رونق خواهد گرفت. مردم خسته اند و به تفریح و شادی نیاز دارند و چه چیزی بهتر از بازی های آبی و هیجانی که این مهم در جزیره کیش و قشم و مناطقی که دریا دارند، کاربردی است.
استخرها، سرگرمی های تفریحی و کلوپ های مخصوص کودکان بیشتر مورد توجه مسافران تفریحی قرار می گیرد. با وجود برخی نگرانی ها در مورد مکان های عمومی، مسافران علاقه مند خواهند بود تا آنجا که می توانند در هتل خود لذت ببرند، به ویژه افرادی که با کودکان یا افراد مسن سفر می کنند.
برخی دیگر از مسافران برای داشتن سرگرمی تا آنجا که می توانند سفر می کنند و با زمان و تجربیاتی که در انزوای اجتماعی از دست داده اند آشنا می شوند.
با این حال گروه دیگری هستند که به شدت توسط این ویروس آسیب دیده اند و هنگام سفر هوشمندانه عمل می کنند.
هتل ها باید بسیار دقیق ببینند که مسافران به دنبال چه چیزی هستند و هتل می تواند چه خدماتی را ارائه دهد. هتل ها باید رو به جلو و به روشی دیگر بازاریابی و فعالیت کنند. اما آیا این استراتژی را در برنامه خود قرار داده اند؟
هتلداران برای داشتن یک هتل موفق، مهم است که نیازها و خواسته های مهمانان خود را درک کنند. دانستن اینکه این نیازها در دوره جدید چیست، باید اولویت اول آنها باشد.
بنابراین درک انواع مختلف در دوره بهبود اقتصادی مفید است.
در بعد جهانی هم گزینه سفر بین المللی محدود است. بنابراین ممکن است مسافران به عنوان راهی تازه، سفرهای کوتاه مدت متعددی را در نزدیکی خانه انجام دهند. همچنین فرصتی برای کشف مقاصد پنهان در مکان های کوچکتر است که می تواند هیجان انگیز باشد.
بررسی سیر رخدادهای حوزه گردشگری حاکی از آن است که باید در آینده ای نزدیک منتظر تحولاتی عظیم در این حوزه باشیم؛ به عنوان مثال تغییر در رویه سفر (عدم تمایل گردشگران از سفر به مقاصد گردشگری اصلی با جمعیت توریست بالا و شهرهای بزرگ)، عدم تمایل گردشگران از سفر به بعضی کشورها و مناطقی که از نظر بهداشتی در معرض خطر هستند، تمایل گردشگران به سفر به مناطق روستایی و اقامت در اقامتگاه های بومگردی و تمایل گردشگران به اقامت در بوتیک هتل ها. در واقع شکلی متفاوت از شیوه قبلی گردشگری روی کار خواهد آمد که همگی جزء آرزوهای دیرینه بشر بوده. دستیابی به این موفقیت ها در آینده نه تنها غیر ممکن نیست بلکه به برکت گردشگری تجربه محور کاملا قابل حصول است. تمایل گردشگران برای سفر تغییر نمی کند اما رفتارشان چرا! وظیفه مدیران گردشگری روبرو کردن مسافران با تغییرات واقعی و ملموس است.
از طرفی جهانی سازی منجر به خلق استانداردها و پروتکل های یکنواخت می شود. با این حال، نقطه فروش منحصر به فرد شرکت های مسافرتی یا سازمان های بازاریابی مقصد در ارائه یک تجربه نادر و منحصر به فرد نهفته است. بنابراین صنعت سفر به دنبال ارائه کالاهایی است که به مسافران اجازه می دهد چیزی را که قبلاً تجربه نکرده اند، تجربه کنند. نوآوری، تمرکز روی رضایت میهمان و خلق تجربه ای خوشایند عناصر مورد نیاز در آرزوهای سفرهای امروزی است.
مطالب مرتبط:
