براساس آخرین اخبار بدست رسیده، اشاره به زیلو و هنر زیلوبافی در سفرنامه ناصر خسرو صورت گرفته است.
ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی معروف به ناصر خسرو از شاعران بزرگ فارسی زبان، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی است که از مبلغان مذهب اسماعیلی نیز بشمار می رود.
وی در قبادیان از توابع بلخ متولد شد و در یمگان از توابع بدخشان درگذشت. او بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات بر احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کرده است.
ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جز سه شاعری است که کل قرآن را از برداشته لذا در آثار خویش، از آیات قرآن برای اثبات عقاید خودش استفاده کرده است.
یکی از برجسته ترین شخصیت های فرهنگی و از نام آورترین حکیمان و شاعران و سخن گویان به زبان پارسی، ناصر خسرو قبادیانی است که ۱۰۱۷ سال پیش دیده به جهان گشود.
سفرنامه ناصر خسرو، اثر ارزشمند این حکیم بزرگ است که سرزمین های گوناگون را در نوردیده و از حلب و طرابلس و شام و فلسطین تا آذربایجان و ارمنستان و سودان را از زیر پا گذرانده است.
اهمیت سفرنامه ناصر خسرو در دقت و صحت اطلاعاتی است که ارائه داده و همین موجب احترام بیشتر به اوست.
یکی از همین نکات که ناصر خسرو در مورد آن دقت نظر به خرج داده، اشاره وی به زیلو و هنر زیلوبافی است که نشان از رونق این هنر صنعت در هزار سال قبل در منطقه مرکزی ایران دارد.
وی در سفرنامه خود می نویسد: «نهم ربیع الاول از رقه برفتیم و دوازدهم ماه به شهر تون رسیدیم …در این شهر چهارصد کارگاه بوده است که زیلو بافتندی»
این مطلب از فاز اول طرح مستندسازی زیلوهای تاریخی استخراج شده که در قالب برنامه های خوشه زیلو توسط جمعی از محققان در حال اجراست.
اما زیلو چیست که ناصر خسرو آن را بخاطر سپرده و از آن در سفرنامه خود نام برده است؟ “زیلو دست بافته ای اصیل و هنری است که اصالت را به خانه های مدرن امروزی هدیه می دهد.”
یادآور می شود؛ بدنبال ثبت جهانی زیلوی میبد، طرح توسعه خوشه زیلو توسط شرکت شهرک های صنعتی استان یزد و به عاملیت سازمان جهاد دانشگاهی استان یزد در حال انجام است.
مطالب مرتبط:
