در شمال شهر شیراز و جنوب دروازه قرآن آرامگاهی به نام آرامگاه حافظیه قرار گرفته است. جالب است بدانید طراح این آرامگاه یک معمار فرانسوی به نام آندره گدار است که به فرهنگ و هنر ایران علاقه خاصی داشت و حدود ۳۲ سال در ایران زندگی می‌کرد. او در مدت اقامتش در ایران خدمت‌های زیادی به ایران کرد از جمله ثبت کردن سه تپه تاریخی به نام‌های سلیمان تپه، زیرز و مازیر. این مقبره در زمان حکومت شاه عباس صفوی و همچنین دوره زندیه نیز مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. در دوران زندیه بود که بر روی مزار حافظ سنگی از مرمر قرار گرفت. پس از کریم خان زند در سال ۱۲۳۵ و بعد از فوت حافظ، حاکم فارس امارتی به شگل گنبد بر بالای و حوض بزرگی نیز در جلوی آن بنا کرد. علی اکبر فعال اسیری به دلیل رزتشتی بودن اردشیر ( کسی که در سال ۱۲۷۸ بارگاه را مرمت کرد و بر بالای آن کوشکی قرار داد) بنای مرمت شده را ویران کرد و تا سال ۱۱۲۸۰ نیز به همین شکل ویران شده باقی ماند تا اینکه در همین سال شاهزاده ملک منصور (حاکم فارس) کوشکی آهنی به جای چوبی قرار داد. در سال ۱۳۱۰ بر روی دیوار جنوبی این مکان سر در سنگی بزرگی نصب شد. ۶ سال بعد ینی در سال ۱۳۱۶ به دستور شاه به شکل امروزی مرمت و بازسازی شد.
