آرامگاه علی ابن حمزه یکی دیگر از زیارتگاه های شهر شیراز است که علاوه بر جایگاه مذهبی والا به سبب بنای تاریخی اش یکی از بناهای ارزشمند شهر شیراز است. این زیارتگاه مقبره علی فرزند حمزه فرزند امام موسی کاظم(ع) است.
این بزرگوار به هنگام مراجعت به طوس برای یاری رساندن به عموی خود امام هشتم(ع) در جریان مقابله با حاکم فارس زخمی شده و متواری می گردد و چندین سال با فروش هیزم در دروازه استخر یا همان دروازه اصفهان روزگار می گذراند و در غاری که امروزه به غار باباکوهی شهره است سکونت می کند.
علی ابن حمزه(ع) بالاخره توسط مامورین حکومتی شناسایی شده و به شهادت می رسد. پیکر مطهر ایشان در نزدیکی دروازه اصفهان به خاک سپرده می شود.
عضدالدوله دیلمی که از امیران به نام حکومت آل بویه بود در دوره دیلمیان زیارتگاهی بر فراز مقبره این بزرگوار ساخته و مقام وی را گرامی میدارد. بنای زیارتگاه یک بار م در دوره تیموری مورد بازسازی و مرمت اساسی قرار می گیرد. مرمت ها در دوره صفویه و زندیه ادامه پیدا می کند و در زمان ناصرالدین شاه قاجار نیز بنا به طور اساسی تعمیر شده و مرمت می شود.
به مرور در طی سالهای متمادی افرادی در مجاورت این بقعه متبرکه به خاک سپرده می شوند و ققبرستانی دور بقعه شکل می گیرد اما امروزه اثری از این قبرستان برجای نمانده است و به جای قبرستان باغ ملی و یک هنرستان صنعتی در این محوطه ایجاد شده است.
