-
پل رومی
پل رومی از رودخانه گوادالووین عبور می کند. این پل یا به تعبیر اسپانیایی ها پوئِنته، در قرن اول میلادی بنا شد اما از آن زمان تاکنون چندین بار بازسازی شده است. پل رومی پیشتر، بخشی از مسیر آگوستا بود که رم را به کادیز وصل می کرد. شکل فعلی آن محصول قرون وسطا است. حاکمان مسلمان نیز به این پل چیزی افزوده اند. دروازه پل رومی و برج کالاهورا در هر کدام از دو سر این پل در قرون وسطا ساخته شد. آخرین تغییرات در سال ۱۸۷۶ انجام گرفت.
پل رومی ۱۶ قوس (در اصل ۱۷ قوس) دارد که از این ۱۶ قوس چهار تا با فرم تیز و بقیه تقریبا به صورت نیم دایره هستند. در نیمه های پل رومی یک زیارتگاه قرن شانزدهمی و مجسمه سنت رافائل است که Bernabe Gomez del Rio آن را ساخته است. کل این پل ۲۴۷ متر طول و تقریبا ۹ متر عرض دارد. بازدید کنندگان می توانند روی پل رومی پیاده روی کنند و در قسمت سکوی جنوبی موقعیت های خوبی برای عکاسی پیدا کنند. اگر پیاده روی تان را از سکوی جنوبی پل و کنارAvenida Fray Albino شروع کنید و روی پل رومی قدم بزنید، پل Gate را خواهید دید و به شهر قدیمی و مسجد-کلیسای جامع در ساحل مقابل رودخانه خواهید رسید. پل رومی در فصل پنج مجموعه تلویزیونی بازی تخت و تاج به عنوان پل بلند ولنتیس نشان داده شد.
-
کلیسا-مسجد جامع کوردوبا
در مسجد- کلیسای جامع عروجِ مریم مقدس در کوردوبا می توان بسیاری از تغییرات مهمی که در تاریخ مذهب کوردوبا رخ داده را ردیابی کرد. بیشتر هنر و معماری که امروز می بینیم هنر معماران اسلامی قرن هشتم در مسجد پیشین است. از زمان های بسیار دور تا عهد رومیان این مکان، مقدس تلقی می شد و رومی ها معبدی برای ژانوس (خدای آغازها و پایان ها، یا خدای دروازه ها در اساطیر رومی) ساختند. بعدا یک کلیسای جامع ویزیگوتی (ساخته شده توسط ویزیگوت از اقوام ژرمن) جای آن را گرفت و سپس به مسجد تبدیل شد. در قرن سیزدهم کلیسای مسیحی را فاتحان مسیحی در داخل مسجد ساختند. مسجد اولیه بیش از ۲۰۰ سال زمان برد تا کامل شود یعنی در سال ۷۸۴ میلادی آغاز و گفته می شود که یکی از نسخ اصلی قرآن و یادگارهایی از پیامبر اسلام را در بر داشته است.
در قرن نهم یک منار به آن اضافه شد و در سال ۹۶۱ این بنا را وسیع تر کردند. راهروهای بیرونی و حیاط درخت های نارنج در سال ۹۸۷ به پایان رسید. هر موج از مهاجمین فتح کننده رد و نشانی از خود بر این بنا می گذاشتند. مانند شاه آلفونسو دهم که دستور ساخت کلیساهای ویلاویسیوسا و کلیسای سلطنتی را داده بود و یا انریکه دوم که نمازخانه را در قرن چهاردهم بازسازی کرد و زیر نظر کارلوس پنجم بود که یک شبستان جدید و محل اجرای سرودهای کلیسایی به سبک باروک در سال ۱۵۲۰ به بنا اضافه شد. این تغییرات تا اواخر قرن هجدهم ادامه یافت. مسجد-کلیسای جامع دارای طاق های شگفت انگیز است که ۸۵۶ (در اصل ۱۲۹۳) ستون از سنگ های قیمتی و مرمر آن ها را نگه می دارد. برخی از سنگ مرمرهای استفاده شده در این بنا از معبد قبلی رومی که پیشتر اینجا بود آمده است. در طاقچه های نمازخانه تزیینات غنی وجود دارد و محرابی گنبدی که با استفاده از موزائیک های نفیس بیزانسی ساخته شده است. قسمت مقصوره با موزاییک های اسلامی و گچ کاری، تزیین شده است.
به نظر می رسد محل آواز گروهی کلیسا (کُر) که به سبک باروک تعبیه شده به مسجد نمی آید اما دارای ویژگی های معماری است که ارزش دیدن دارد مانند اتاقک های گروه کر که تراشیده شده اند و سقف زیبای آن. Patio de los Naranjos یک حیاط با درختان نارنج و حوض آب و فواره است. Torre del Alminar (برج المنار) زمانی تنها یک مناره بود و بعدا برج ناقوس کلیسا تبدیل شد که می توان برای مشاهده منظره های کوردوبا به بالای آن صعود کرد.
مطالب مرتبط:
